Aralık 08, 2011

geç mi kaldım. oysa hâlâ hazır değilim.

geç mi kaldım. sormuyorum bunu. cevabı olmaması gereken sorulardan ya da bu.
spihoniçki; nerde arayacağımı bilmezken, sırf yazabilmek için uğraşırken buldum. "beni anlatıyor."
merhaba, ben bir korkağım. düşünmeye başlayınca korkmaya başlarım.
başlamak hep zor. her an aklıma nesillerce kafa patlatılası - patlatılmış - birbirinden farklı anlar geliyor.
her an, başlayamıyorum. başlama korkum var.
anılar; karşılık verince anneme çenemden kavrayıp yanaklarımı, dudaklarımı büzerdi. karşılık'ım ya korkuyla unutulur ya da ses vermeye başlayan hâli anlaşılamadan biterdi.
-bu arada ben şapkalı harfleri severim. uzak mesafe teşekkürleri-
devamı gelir mi. hem burası yeri mi.
"spihoniçki ile insan, gelecekte kendisini bekleyen hiçbir şeyin bulunmadığını, henüz oluşmamış bir vakti kuracak öznenin de kendisi olduğunu, nasıl bir gelecek hayal ediyorsa geçmişi de öyle hatırladığını bilir."
yazmak çizmek yazmak çizmek yazmak çizmek yazmak çizmek yazmak çizmek yazmak...
ya konuşmak.
bir süredir ilham kendini tekrar eden harf dizilerinden yana.
o nedenle cevabı olmaması gereken sorulardan bu da;
geç mi kaldım..
oysa hâlâ hazır değilim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder