Şubat 20, 2013

arabesk

hayatımın en götten dönemi. tamam "en" demeyelim; ama "götten"den vazgeçemeyeceğim. hakkını vermek isterim böylesi bir durumun. şimdi; ben ne ara bu kadar boş bir insan oldum. boş mu desem, sarhoş mu..
daha çok uzay boşluğunda gibi. ne istediysem yönelemedim. ben seçemiyorum sanki; seçiliyorum. işte bu hayatımın en götten yanı. bana destek olan, bir benim şikayet mektuplarım var. şikayet hikayelerim. bir dolu sıkıntılar.
herhalde sevmiyor ailem beni ya da tanımıyor, diyorum. adım atmamı engellemek niyedir, diyorum. yol arıyorum; başka önermeler getiriyorum şu hâlimle ilgili. suç bende sever gibiyim, gel beni al da rahat edeyim, diyorum. anlatıyorum, fısıldıyorum, bağırıyorum. vazgeçiyorum.

***

insan yalan söylemeyi öğrenir mi? öğrenmezsem olmayacak, diyorum.
- çünkü ailenin seni anlamadıkları yaşı sen daha doğmadan önceymiş... 
ohoo..
kim olduğu hiç farketmez; insanlara karşı dürüst, güvenilir oldukça, hele de merhametli
gösteriye başlarlar, sahne önünde bin tür güç gösterisi.
koca filleri, aslanları, zehirli yılanları, ateş toplarını başınızın üzerinde taşıtırlar.
- egolarınızı şişirmeye geldim, hey!
son bilem kaç senedir, çocuksu unutkanlığımı kaybettikçe yaşadığım;
kalbimi açtığım insanların nankörlüğü, ihaneti, saygısızlığı, kırıcılığı, kıskançlığı
kötü olan bir şeyleri neşemi söndürmek için uğraştı
ama beni böyle büyüttüler, ben yalan söyleyemem.
ben hiçbirinizi kırmak da istemem.
rızanız yoksa yaşamak istemem.
çünkü ben siz gülerken, siz içerken, siz sevişirken, siz osururken
siz sizden zalimler için ağlarken
ağlarım.



edit gelsin: sevgülüyü tenzih ederim.