Nisan 24, 2013

pat

romantizm yerini ifadesizliğe bırakıyor.

devam edebilmek için iletişim kurduğum herkesten yama yapıyorum. herkese benzemeye çalışıyorum.
en azından bahtsız bir romantiğim.
korktuğum da bir şey var,
dönüşmem gereken şey.

'çok' varsa insanın hayatında, 'çok' hep vardır.
çok üzüldüğüm için çok seviniyorum
ama bunların arasında yaşayıp da sıkılanlardan bir farkı yok sıkılmalarımın

nasıl oldu bilmiyorum
nasıl oldu?
dinlemekten yoruldum, yarısını dinlediğim söylenemez.
bir de hiç güvenmiyorum
geçmişten gelen nezaketen bir güvenme var da
nezaketen.

ben bu dünyaya bir çocuk
getirdim
kendi sevgime muhtacım
siz kendinizi sevdiğinizi mi sanıyorsunuz?
o zaman gülsenize hep.

düz kafalarınızı benden uzak tutun.
düz kafalarınıza benzemek zorunda kalacağım
çok düz kafalsınız
hiç de güvenmem aslında düz kafalarınıza
o çocuklarla anlaşamadı da çocuğum.
romantizim yerini değiştiriyor.