Mart 05, 2012

beni de böyle kabul edin.

sanki öyle demiyor mu bu çalışma; "beni de böyle kabul edin." henüz rastladım, bir arkadaşımın paylaşımında.
itiraf ediyor:
her yerde ben, varolabilirm. boğaz yumruğu gibi, akıl sürçmesi gibi, gündüz uykusu gibi, bugün ne yapsak gibi. gözüm de boş bakmıyor. iki taşın arasını; zinciri kendi kollarından, dillerinden ve dişlerinden, acılı sis-temlerdeki iki taşın arasını bekleyen sistemsizim. her yere sığarım tam da bundan. her yerde ben, varolabilirim. görüyorsunuz, içinize atmayın. beni de böyle kabul edin.

mavi olsa belki; "beni de böyle kabul edebilir misiniz?" diyecekti.
sarı olsa, ben olacaktım; kırmızıdan önceki sarı.



yeşilden bahsetmiyorum bile. o, bir yalancı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder